Yalan çıkması neden beni ben yapan şeyleri değiştirsin ki ve hırsızlık bir karakter değildir
Dünya'nın en iyi insanı, tüm iyiliğini gerçek olmayan bir dine borçlu diyelim. Bu adam dininin yalan olduğunu farkederse, farketmediğindeki karakteriyle mi yoluna devam edecek dersin? Bu bir ihtimal. Düşündüğünün aksine karakter sadece bir tipleme değil aynı zamanda bir duruştur. Bu duruş da sana doğduğunda gelmez, bilgiden ve yaşanmışlıklardan başlar ve belki de yaşadıklarını algılama biçiminde son bulur. Senin algılama biçimin ise hep değişir. Çok mutlu bir çocukken ergenlikte depresyona girmeye başlayıp neden yaşıyoruz diye düşünmek gibi. Karakter işte tam bu noktada şekillenmeye başlar ve sen karakterini bu noktada bir şeylere bağlamaya başlarsın. O bağladıklarının bazıları sökülür bazıları daha sıkı sarılır ve bunlar karakterini değiştirebilirler.
Hırsızlık yapmak karakter değildir ama o da olaylara karşı duruşunu değiştirir. Kötülük yapmak istemeyip hırsızlıktan uzak durmaya çalışan biri ile gerçekçi olup hırsızlık yapmazsa durumunun daha kötüye gideceğini düşünen kişilerin karakterlerinin aynı olmasını bekleyemezsin. Eğer gerçekçi düşünen kişi birgün hırsızlık yapmış olmasaydı, belki de o da kötülük yapmak istemiyecekti.