- 22 Ağu 2022
- 55
- 19
- 8
3 senedir bi ilişkim var, 1 senedir nişanlıyız. Kaynanam yok vefat etmiş. Ablası var .. Son 2 ay öncesine kadar çok seviyor asla şüphe etmiyordum. Ta ki yüzüme gülüp normal davranıp arkamdan konuştuğunu duyana kadar. Sonra dikkat etmrye başladım ve fark ettim ki nişanlım ablası ne derse onu yapıyor. Arkadaşlar diş macunu almak için bile ablasına danışmak istiyor, bu adam 30 yaşında. Benim de babam rahmetli oldu ona rağmen mezarlık ziyareti sonrası babasına babalar günü hediyesi almak için beni yanında götürdü, alacağı kazağın rengini sormak için ablasını görüntülü aradı. Bi kart oyunu oynarken bile ablasına yüklenmek istemeyip başka kim varsa bwn de dahil yükleniyor. Beni eve bırakacak ablası da binip geliyor falan. Nişanımda set takacaklardı kendim gümüş set istedim mesela gerek yok o kadar paraya kırk yılda bi takcam diye. Dedim kimse ablan bile bilmesin. Gitmiş ablasına söylemiş telefonunu karıştırıp yakaladım mesajı. Bu kadar basit aramızda kalabilcek bişeyi bile anlatmış, noldu ablan bilince yani benim güvenim sarsıldı sadece. Aşırı düşkün ablasına ve hiç acaba nişanlım ne düşünür ne hisseder ayıp mı yanlış anlar mı diye asla düşünmüyor. Ablası da kardeşini hiç düşünmüyor anca lafta. Ben hep 2. Planda ve enayi yerine konuluyor hissediyorum diyaloğumuz iyi ama alttan alttan çok negatiflik hissediyorum ve nişanlıma gıcık oluyorum. İyi niyetim, maddi manevi onun cebini düşünerek hareket etmem aptal sessiz ezikmişim algısı yaratmış meğer bunların gözünde yeni kalktı gözümdeki perde. Napıcam nasıl beni önemseyip bizim ayrı bi hayatımız olacağını benimsemesi gerektiğini öğreticem ??