Olaylar karşısında çaresiz hissettiğinde ağlamak çare olarak yetişiyor yardımına aslında. Yani durduk yere dersek hafife almış oluruz. Ve asla bir güçsüzlük göstergesi değil. Aksine yaşadığın şeyleri, uğradığın haksızlıkları, belki de yaptığın hataları kabul ediyorsun ve üzülüyorsun. Bedeninse bu üzüntüyü yansıtıyor. Duygularını kabul etmek onları özgürce yaşamak ne yüce bir güç biliyor musun? Bundan mahrum olan çok fazla insan var. Ağlamak ruhunu temizler bunu unutma. ( Ama tabiki her zaman değil, ihtiyacın olduğunda)