İnsan gönülle de sever insanı, görünüşle de sever. Ama gönülle sevmenin tadı bir başkadır, hayranlığın dış güzelliğine değil de sana kattığı maneviyatıdır. Ha bir de şunu eklemek istiyorum, kör bir insan görmeden sevebiliyorsa, biz gördüğümüz halde neden sevemeyelim ki?